مشافهتین : ( م ُ ) ( ف ِ ) ( ه َ ) ( ت َ ) مصدر شافی = شفاعت کننده

از دوستان انتظار می رود برای وازه هایی که آشنایی چندانی از اصل و ریشه آنها ندارند، ریشه و اصل ساختگی و مجعول ارائه نفرمایند.

نکته نخست این که: این واژه در برز هم به صورتی که ذکر شده، تلفظ نمی شود.

یعنی نمی گویند: مشافهتین (moshaafehatayn)

در برز می گویند:مشافهتن که حالت نوشتاری آن می شود: مشافهتاً و تلفظ آن هم در اصل و هم در لهجه برزی می شود
(moshaafehatan)

مشافهتاً (moshaafehatan) از مشافهه (moshaafeha) ساخته شده و مشافهه، فعل اش ش-ف-هـ می باشد.

در کتاب المصادر ابو عبدالله حسین ابن احمد زوزنی از قرن ششم یا هفتم هجری قمری (چاپ سال 1345، کتابفروشی باستان مشهد، صفحه 307) آمده است:

مشافهه: سخن گفتن- روبرو با کسی سخن گفتن، رو در رو با کسی گفتن.

به شافی و شفاعت و ... هیچ ربطی ندارد.

ساده عرض کنم:

مشافهتاً (moshaafehatan) یعنی شفاهی گفتن.

با تشکر از زحمات آقای چهرزاد.

با عرض ادب حضور جناب حسینی :

از شفاف سازی و ریشه یابی لغات ارایه شده توسط جناب عالی متشکرم .

قطعا از اطلاعات شما ودیگر دوستان میبایست استفاده کرد .