خاطره ای که از پدرم صدری اسماعیلی شنیدم و برایم بسیار جالب بود فکر میکنم خواندنش خالی از لطف نباشد
اگر طولانیست به بزرگی خود ببخشید نهایت سعیم را کردم خلاصه بازگوکنم.
حوالی سالهای 37و38 بر زیها و ابیانه ایها بر سر بخش شدن روستایشان در منطقه ی برزرود درگیریهای فراوان داشتند.
مهندس سید عباس میرزاباقری همان دایی مهندس خودمان با یک مامور از وزارت کشور برای انتخاب بخش به منطقه ی برزرود می آیند.
اهالی برز بین خودشان بطور محرمانه قرار میگذارند مرحوم ماشاالله میرعبدلی به عنوان راننده ماموررا از تهران به برز و ابیانه بیاوردولی عنوان نکند که برزیست.
بعداز دیدن برز راهی ابیانه میشوند هنگامیکه مرحوم ماشاالله میرعبدلی به همراه مامور و همراهانش به گردنه کاکون میرسند از قصد ماشین را خاموش کرده واز ادامه ی راه سر باز میزند که مبادا ماشینش خراب میشود بهرصورت با ماشین جیپی مامور را به ابیانه میبرند
در هنگام بازگشت مامور به تهران ابیانه ای ها اظهار میکنند که راضیند" وش بخش بشه برز بخش نشه"
هرچند که در نهایت هیچکدام بخش نشده و هنجن به عنوان مرکز منطقه ی برزرود انتخاب شد.